بررسی تجربی چسبندگی بهای تمام شده کالای فروش رفته و هزینه های عملیاتی با تغییرات سطح فروش

افزایش رقابت در بازارهای داخلی و جهانی مدیران را مجبور ساخته که ساختار هزینه های خود را بهتر بشناسند و از گرایش های هزینه یعنی چگونگی تغییرات هزینه ها آگاه شوند، مقصود از گرایش هزینه ها، مدلی است که براساس آن هزینه ها نسبت به تغییرات در سطح فعالیت واکنش نشان می دهد. با ابداع مدل چسبندگی هزینه ها توسط اندرسون و همکاران (2003) مدیران از ساختار هزینه های خود آگاهی بیشتری می یابند و رفتار هزینه ها را در زمان افزایش و کاهش فروش بهتر می توانند پیش بینی نمایند. این تحقیق به بررسی رفتار بهای تمام شده کالای فروش رفته و هزینه های عمومی،اداری وفروش با تغییرات سطح فروش با استفاده از مدل ارائه شده توسط اندرسون و همکاران می پردازد و شدت چسبندگی این هزینه ها را با توجه به کاهش فروش در سال قبل و نسبت جمع دارایی ها به فروش بررسی می نماید. جامعه آماری این تحقیق شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای یک دوره 10 ساله از سال 1380 تا 1389 است و نتایج نشان می دهد که بهای تمام شده کالای فروش رفته نسبت به تغییرات سطح فروش چسبنده نیست ولی هزینه های عمومی،اداری و فروش در ازاء 1 درصد افزایش در سطح فروش 0/443 درصد افزایش می یابد در حالی که در ازاء 1 درصد کاهش در سطح فروش 0/261 درصد کاهش می یابد. همچنین نتایج این پژوهش نشان می دهد شدت چسبندگی هزینه های عمومی، اداری و فروش در دوره هایی که قبل از آن کاهش فروش رخ داده کمتر است و نسبت جمع دارایی ها به فروش به عنوان عاملی برای اندازه شرکت ها در شدت چسبندگی این هزینه ها بی تاثیر است.